Jullie wonen in de Alfons Schneiderlaan of de directe omgeving. De meesten van jullie weten niet vanwaar die naam komt en wie die persoon ooit is geweest. Meer nog tot 1945 heette die straat de Legerlaan. Het is pas na de oorlog dat men de straat haar huidige benaming heeft gegeven. Alfons Schneider werd geboren op 18 maart 1892 en toonde al snel een voorliefde voor muziek. Die voorliefde zou hij al snel omzetten in een actief spelend lid van de socialistische harmonie Ontwaking. Vanaf het ontstaan van deze vereniging op 19 maart 1919 zou hij bij de eerste stichtende leden zijn. Hij speelde trompet en zou dit blijven doen tot het begin de van tweede wereldoorlog. Twee jaar na de oprichting van de harmonie Ontwaking zou Alfons Schneider verkozen worden tot gemeenteraadslid te Deurne. Bij een volgende verkiezing werd hij ook verkozen tot provincieraadslid. Tussen 1933 en 1937 werd hij schepen voor Openbare Werken te Deurne en in 1937 werd hij burgemeester van Deurne. Dat zou hij blijven tot in de oorlog. De Duitse bezetter voegde echter Deurne bij Groot Antwerpen in 1941. Alfons Schneider zou dan schepen van Sociale Zaken worden in Groot Antwerpen. In Deurne bleef men hem echter als hun burgemeester beschouwen en ook de politie van Deurne beschouwde hem nog steeds als hun hoofd van de politie volgens de gemeentewet. Alfons Schneider verzette zich niet tegen de activiteiten van zijn “witte” commissariaat dat er voor zorgde dat elke razzia die ze moesten doen om joden op te pakken, uitdraaide op een mislukking of een zeer pover resultaat. Zelf hield hij zich niet actief bezig met die verzetsdaden; dat was het werk van adjunct commissaris Frans Van Heymbeeck en zijn agenten. Helaas zou Alfons Schneider 4 maanden nadat gans zijn politiekorps was opgepakt door de bezetter, ook opgepakt worden op verdenking van verzet tegen de Duitsers. Dat vermoeden was meermaals de bezetters ingefluisterd door een zekere Jef Van De Wiele die blijkbaar maar wat graag Alfons Schneider zag verdwijnen. Hij werd overgebracht naar het concentratiekamp Buchenwald en vervolgens naar Harzungen waar hij doodgemarteld werd op 5 augustus 1944. Het eerste college van Deurne na de oorlog, besloot daarom in 1945 de Legerlaan om te dopen in Alfons Schneiderlaan.

Jullie wonen in de Constant Jorislaan of de directe omgeving. De meesten van jullie weten niet vanwaar die naam komt en wie die persoon ooit is geweest. Constant Joris werd geboren in 1871 en zou al snel actief worden in tal van verenigingen. Het is daar dat hij zelf ook de ideeën ontwikkelde om ook een eigen vereniging op te richten. Als muziekliefhebber was hij omstreeks de eeuwwisseling aangesloten bij de Deurnese harmonie “De Ware Vrienden”. Het was een bloeiende harmonie die een hele reeks wandelconcerten deed en ook in tal van processies mee liep. Het opkomende socialisme bracht echter heel wat spanningen met zich in deze harmonie, waardoor Constant Joris op 19 maart 1919 een eigen harmonie zou oprichten genaamd Socialistische Harmonie Ontwaking. Hij zou de vereniging leiden tot kort na de tweede wereldoorlog. Harmonie Ontwaking zou tijdens de wereldoorlog echter tijdelijk ophouden met zijn activiteiten en het was Constant Joris zelf die de harmonie opnieuw nieuw leven inblies na het einde van de vijandelijkheden. Rond 1947 zou hij om ouderdomsredenen de leiding overgeven aan de 62 jarige burgemeester Florent De Boey, in de hoop dat die het nog vele jaren zou vol houden. Helaas zou Florent De Boey 7 jaren later overlijden en alzo zou Constant Joris zijn opvolger mede ten grave dragen. Om een herhaling te voorkomen van deze tragische gebeurtenis, werd zijn tweede opvolger gezocht in een nog jongere persoon van de 61 jarige Jos Sel, die ook schepen was te Deurne. Helaas zou het noodlot opnieuw toeslaan en 3 jaren later zou ook de derde voorzitter van Harmonie Ontwaking overlijden. Opnieuw zou de 85 jarige Constant Joris zijn tweede opvolger ten grave drage. Op 16 juli 1958 zou de 87 jarige Constant Joris zelf overlijden. Constant Joris zou ook 35 jaren schepen van de Burgerlijke stand zijn in Deurne en werd daarom ook tot ereschepen benoemd. Na zijn overlijden op 16 juli 1958 zou hij een plaats krijgen op het erepark van het Sint-Fredegandus kerkhof, alwaar zijn graf nog steeds aanwezig is, vlak naast zijn twee opvolgers- voorzitters, in het beschermde deel van het kerkhof. (foto Turninum)

Frans Van Heymbeeck was adjunct commissaris te Deurne tijdens de WOII en verantwoordelijk voor Deurne Noord. Omdat hij ook lid was van de weerstand, besloot hij om geen Joden te arresteren. In de plaats daarvan ging hij naar de adressen van de Joden en vroeg hen of ze zich vrijwillig wilden melden bij de Duitsers of dat ze wilden onderduiken. Iedereen dook onder. Ook in Antwerpen waar hij heen werd gestuurd om deel te nemen aan een jodenrazzia, zou hij in volle actie een joods koppel verstoppen in hun eigen kelder, onder een stapel rommel en dekens. Voor de show beukte hij daarom ook nog een binnendeur in met veel machtsvertoon, goed wetende dat daar niets te zoeken was. Hij zou samen met 39 andere Deurnese agenten op 14 januari 1944 aangehouden worden en gedeporteerd worden naar Duitsland naar het concentratiekamp Dora-Buchenwald. Officieel zou hij daar als vermist opgegeven worden, maar algemeen mag aangenomen worden dat hij daar ook overleden is. werd geboren op 18 maart 1892 en zou al snel actief worden in tal van verenigingen. Zijn voorliefde voor de muziek zou hij al snel omzetten in een actief spelend lid van de socialistische harmonie Ontwaking. Vanaf het ontstaan van deze vereniging op 19 maart 1919 zou bij de eerste stichtende leden zijn. Hij speelde trompet en zou dit blijven doen tot het begin de van tweede wereldoorlog.

Jullie wonen in de Jaak Van Rillaerlaan of de directe omgeving. De meesten van jullie weten niet vanwaar die naam komt en wie die persoon ooit is geweest. Jaak Van Rillaer heette eigenlijk Stanislas Van Rillaer. Hij werd geboren te Holsbeek op 27 oktober 1905. Later zou hij naar Deurne verhuizen en zich aansluiten bij de socialistische harmonie Ontwaking. Omdat hij geen muziekopleiding had gehad, begon hij bij de marstamboers en zou dat blijven tot aan de WOII, toen de harmonie haar activiteiten op een lager pitje moest zetten. Ook de archieven van die harmonie werden vernietigd om te voorkomen dat de bezetters daaruit informatie zouden halen om de leden lastig te vallen. In de jaren ’30 werd hij politieagent te Deurne en kwam onder het bevel van adjunct commissaris Frans Van Heymbeeck die het “witte” commissariaat Deurne Centrum/Noord leidde. De agenten van het “witte” commissariaat, besloten om geen Joden te arresteren. In de plaats daarvan gingen ze naar de adressen van de Joden en vroegen hen of ze zich vrijwillig wilden melden bij de Duitsers of dat ze wilden onderduiken. Iedereen dook onder. Jaak was een zeer hevige weerstander en hij had de taak om op het vliegveld van Deurne de vliegtuigen te tellen. Hij nam daarvoor elke dag een boekje RIZLA sigarettenblaadjes mee en haalde per vliegtuig een blaadje eruit. ’s Avonds gaf hij het resterende aantal blaadjes aan de Witte Brigade en die kon zo aan Engeland doorgeven hoeveel vliegtuigen er terug waren gekomen van raids op Engeland. Op 14 januari 1944 werd ook hij opgepakt en kwam terecht in het werkkamp Dora-Mittelbau. Daar werden echter de V2’s gebouwd nadat Peeëmunde uitgeschakeld was door bombardementen. Op 16 juli 1944 kwamen de Duitsers echter te weten wat hij had gedaan met de RIZLA blaadjes. Hij werd prompt gedood.

Jullie wonen in de Joseph Wuytslaan of de directe omgeving. De meesten van jullie weten niet vanwaar die naam komt en wie die persoon ooit is geweest. Joseph Wuyts werd geboren in 1900 in een arbeidersgezin te Deurne. Zijn ouders hadden het heel moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen en hierdoor zou hij al snel actief worden in tal van verenigingen. Door zelfstudie en lidmaatschap bij de socialistische harmonie Ontwaking zou hij zich bekwamen tot een begenadigd klarinetspeler. Hij zou zelf meedoen aan enkele wedstrijden en tweemaal een eerste prijs winnen en dit zonder een opleiding in een muziekschool. Het toont aan welk muzikaal talent hij had en hoe ver hij het ooit had kunnen brengen. In de jaren ’30 werd hij politieagent te Deurne en kwam onder het bevel van adjunct commissaris Frans Van Heymbeeck die het “witte” commissariaat Deurne Centrum/Noord leidde. De agenten van het “witte” commissariaat, besloten om geen Joden te arresteren. In de plaats daarvan gingen ze naar de adressen van de Joden en vroegen hen of ze zich vrijwillig wilden melden bij de Duitsers of dat ze wilden onderduiken. Iedereen dook onder. Ook in Antwerpen waar hij heen werd gestuurd om deel te nemen aan een jodenrazzia, zou hij in volle actie een joods koppel verstoppen in hun eigen kelder, onder een stapel rommel en dekens. Voor de show beukte hij daarom ook nog een binnendeur in met veel machtsvertoon, goed wetende dat daar niets te zoeken was. Hij zou samen met 39 andere Deurnese agenten op 14 januari 1944 aangehouden worden en via het Fort van Breendonk en de gevangenis van Keulen, werd hij overgebracht naar het werkkamp Gross-Strehlitz. Op 31 oktober 1944 ging hij naar het concentratiekamp Gross-Rosen, samen met 16 andere agenten. Hier moesten ze dwangarbeid doen in de lokale steengroeve die graniet leverde voor de nieuwe Duitse hoofdstad Germania. Op 23 november 1944 werd de nog nauwelijks 40 Kg wegende en uitgeputte Joseph Wuyts doodgeknuppeld door de kampbewakers. De kampbewakers maakten er een sport van om dagelijks één of meerdere gevangenen dood te knuppelen.